DIRDIRAK eta dardarak Imotz bailararen bihotzean jaio da, neguaren atarian egindako argi-keinu gisa. Jaialdi honek poliki ibiltzera gonbidatzen du, lurraldeari berriro begiratzera eta bertan berriz ezagutzeko; iluntasunak bil ditzan utzi, isiltasunak ere baduela bere dirdira deskubritzeko. Egunak laburtzen direnean eta gaua hazten denean, argia bihurtzen da gidari: negurako bidean lagunduko digu, ikusgarria eta ikusezina nahasten diren atari horretan.

Ilunabarrean Euskal Herriko herri eta baserriak argitzen dituzten dirdiretan inspiratuta, jaialdiak inoiz itzaltzen ez diren argiei egiten die omenaldi: paisaia hau lehenago bizitzea egokitu zitzaienena, oraindik bertan eusten dutenena eta hemen irauten amesten dutenena. Dirdirak belaunaldien artean bidaiatzen duten islada horiek dira; dardarak, berriz, oraindik bizirik gaudela gogorarazten diguten taupadak.

Argia da dena lotzen duen hizkuntza: memoria, artea, natura eta gorputza. Instalazio bakoitza, tailer bakoitza, topaketa bakoitza zubi bilakatzen da iraganaren eta orainaren artean, intimoaren eta kolektiboaren artean. Ouka Leelek zioen bezala, “argiak dena marrazten du”; hemen, gainera, kontakizun bihurtzen da: arnasten duen lurraldearena, hura sostengatzen duten komunitateena, eta ilunpean ere irauten duen edertasunarena.

Jaialdia Plazaolako bide berdearen zati batean barrena doa, Latasa eta Uritza artean; garai batean industria-korridorea izan zena gaur bizitza-bide da, non mendiek, tunelek eta ibaiak argi- eta soinu-lanekin solasean diharduten. Bide hori zeharkatzea denbora sinboliko bat ere zeharkatzea da: iraganeko sua, oraineko barne-begirada eta etorkizunaren promesa.

DIRDIRAK eta dardarak jaialdian arte garaikidea, iraunkortasuna, komunitatea eta paisaia bat egiten dira. Arrastorik eta artificiorik gabeko jaialdia da, mugikorra itzaltzeko, gauak gidari izan dezagun uzteko eta urratsen oihartzuna nahiz joaldunen zintzarriak lurra esnarazten entzutekoa. Ekitaldi hutsa baino gehiago, konexio-esperientzia da: naturarekin, besteeekin eta gure buruarekin. Gugan bizi den dardarrari eta iluntasuna desegiten denean nor garen oroitarazten digun distirari egindako omenaldia.